Politieke invloed op de markten neemt toe: DPAM ziet kansen in Europese aandelen, vastgoed en goud - Vooruitzichten Johan Van Geeteruyen (DPAM)
Halfjaarlijkse vooruitzichten multi-asset door Yves Ceelen, CIO Global Balanced bij DPAM
 Yves Ceelen |
Sinds de COVID-crisis is dat veranderd: overheden hebben geleidelijk het roer overgenomen. Budgettaire expansie via directe uitgaven, subsidies en grootschalige schuldopbouw is de dominante kracht geworden. Centrale banken moeten nu voorzichtiger opereren omdat hoge schuldniveaus hen beperken. Daardoor bevinden we ons in een macro-economisch klimaat waarin de Fed meer schrik heeft om de rente te verlagen uit angst voor een nieuwe inflatiegolf.
Deze verschuiving plaatst de obligatiemarkt in een nieuwe positie. Impliciet of expliciet lopen centrale banken het risico te worden ingeschakeld om de financieringsvoorwaarden voor overheden gunstig te houden, gezien de groeiende tekorten en blijvende druk op de uitgaven. Beleggers kunnen zich niet langer beperken tot het volgen van inflatiecijfers of toespraken van centrale bankiers. Ze moeten hun aandacht verschuiven naar begrotingen, politieke cycli en het aanbod aan staatsobligaties.
Krantenkoppen drijven volatiliteit
Als we kijken naar de Amerikaanse dollar, zien we dat zijn status als veilige haven steeds meer aan het wankelen is. De Amerikaanse overheidsschuld is gestegen tot boven 36 biljoen dollar (circa 120% van het bbp), en herhaalde kredietverlagingen wijzen op twijfels over het vermogen van Washington om zijn structurele tekorten onder controle te krijgen. Hogere rentes op staatsobligaties worden steeds vaker gezien als een teken van budgettaire stress. Tegelijk blijft de inflatie in de VS hangen rond 3%, waardoor de Fed weinig speelruimte heeft om de rente te verlagen of grootschalige activa-aankopen opnieuw op te starten bij onrust op de markten. Dat verhoogt het risico dat een vlucht naar dollars alsnog negatieve reële rendementen kan opleveren als de inflatie weer oploopt.
Bovenop die onzekere macro-economische context versterken de toenemende geopolitieke spanningen de onzekerheid op de markten alleen maar. In een recente bevraging noemden wereldwijde CEO’s ‘geopolitieke instabiliteit’, ‘handelsconflicten’ en ‘onzekere regelgeving’ als hun grootste zorgen. Die zorgen zijn de voorbije drie à vier maanden alleen maar toegenomen. Krantenkoppen over het dreigen met importheffingen en geopolitieke spanningen hebben geleid tot herhaaldelijke periodes van volatiliteit. Die ‘door krantenkoppen gedreven’ volatiliteit heeft zich duidelijk gemanifesteerd in ‘cross-market’ verschuivingen op aandelen-, krediet- en valutamarkten.
Toch hoeft hoge volatiliteit niet altijd negatief te zijn. Multi-asset-beleggen draait om het monitoren van zowel aandelen als krediet om spanningen in het systeem te detecteren. Als één markt beweegt en de andere achterblijft, kan dat op een tactische beleggingsopportuniteit wijzen. Maar als beide markten tegelijk bewegen, moeten beleggers voorzichtig zijn.
Kansen in Europa, vastgoed en goud
Vanuit multi-assetperspectief hebben deze verschuivingen dit jaar een directe impact gehad op hoe we onze portefeuille hebben opgebouwd. Binnen aandelen zien we kansen in Europese aandelen, die profiteren van aantrekkelijke waarderingen, financiële steun voor groene en digitale programma’s, en een munt die niet langer structureel zwak oogt. Ze bieden een pragmatische manier om blootgesteld te blijven aan de wereldwijde groei zonder het volle gewicht van het concentratierisico dat gepaard gaat met een focus op de VS.
Ook beursgenoteerde vastgoedbedrijven lijken goed gepositioneerd om te profiteren als de beleidsrentes stabiel blijven in plaats van te gaan dalen. De balansen worden op orde gezet en de schuldgraad neemt gestaag af. Veel andere Europese sectoren bieden nog altijd aanzienlijke groeikansen, zeker bij bedrijven die zich op binnenlandse markten met lokale toeleveringsketens richten. Deze aanpak moet portefeuilles beschermen tegen de toekomstige impact van nieuwe handelstarieven.
Brede Amerikaanse aandelenblootstellingen daarentegen lijken momenteel volwaardig gewaardeerd na jaren van relatieve outperformance. Tot de winstherzieningen zich aanpassen aan de verwachtingen, blijven we liever afwachtend. Amerikaans schuldpapier oogt ook iets minder aantrekkelijk. Selectieve blootstelling blijft cruciaal. De extra spread in kwaliteitsvolle high-yield bedrijfsobligaties compenseert nog altijd beter voor de volatiliteit die eigen is aan het laat-cyclische klimaat dan de meeste staatsobligatiecurves. Onze voorzichtige benadering heeft ervoor gezorgd dat de verliezen beperkt bleven, zelfs tijdens de scherpste herprijzingen van de rentes. Tegelijk blijven we weg van langlopende staatsobligaties, zolang er geen duidelijkheid is over de houdbaarheid van de schulden en de tekorten.
Tot slot blijven we inzetten op activa die onafhankelijk zijn van de grillen van beleidsmakers. Goud, en soms zilver, hebben die rol sinds 2018 goed vervuld, door te profiteren van de onzekerheid rond reële rentes en toenemende geopolitieke risico’s. Met de huidige budgettaire dominantie en periodieke marktpaniek blijft een gematigde allocatie naar dergelijke reële activa gerechtvaardigd.
